७ चैत्र २०८१, बिहीबार
काठमाडाैं । सुनिता विलियम्स अन्तरिक्षमा थिइन्, तर उनको दिमाग पृथ्वीमा थियो। प्राविधिक गडबडीका कारण उनको फर्कन ढिलाइ भएको हो । ९ महिना एक्लै बाँच्न सजिलो थिएन, तर उनले हिम्मत हारिनन् । हरेक दिन उसले आफूलाई बलियो राखिन्, अनुसन्धान जारी राखिन् ।
पृथ्वीका मानिसहरूले उनको बहादुरीको कथा सुनिरहेका थिए। अन्ततः, त्यो दिन आयो जब उनका साथीहरू उनलाई लिन आइपुगे। उनले संसारलाई धैर्यता, साहस र आत्मविश्वासका साथ कठिनाइहरूमा हार नमान्न सिकाइन् ।यदि मनमा दृढ संकल्प छ भने असम्भव केही रहेनछ ।
अन्तरिक्षमा नौ महिना बिताएपछि पृथ्वीमा फर्किएकी अन्तरिक्ष यात्री सुनिता विलियम्स आफ्नो घर पुग्दा आरध्यदेवको पूजा गर्दै मंगलाचरण गर्छिन्। विज्ञानले भौतिक रहस्य उजागर गर्छ, प्रविधि प्रदान गर्छ, र जीवनलाई सहज बनाउँछ, तर मानव चेतना केवल भौतिक संसारमा सीमित हुँदैन। विज्ञानले शरीरको उपचार गर्न सक्छ, तर मनको शान्ति दिन सक्दैन। यही कारण विज्ञानको उच्चतम सीमासम्म पुगेकी विलियम्सले आध्यात्मलाई आत्मसात गर्छिन्, किनकि यो अन्धविश्वास नभई चेतनाको उच्चतम रूप हो।
प्रकाशित मिति: ७ चैत्र २०८१, बिहीबार
