२ फाल्गुन २०८०, बुधबार
भ्यालेन्टाइन कुनै दिनको नाम होइन । यो रोममा बस्ने पादरीको नाम हो । त्यतिबेला रोममा क्लाउडियसको शासन थियो । उनी शक्तिशाली शासक बन्न चाहन्थे, जसका लागि उसले ठूलो सेना निर्माण गर्नुपर्ने थियो ।
तर उनले रोमका मानिसहरू जसको परिवार, पत्नी र बच्चाहरू छन्, तिनीहरू सेनामा जान चाहँदैनन् भन्ने देखे । त्यसपछि ती शासकले एक नियम बनाए । जसअनुसार उनले भविष्यका सबै विवाहमाथि प्रतिबन्ध लगाए।
यो कुरा कसैलाई मन परेन, तर ती शासकका अगाडि कसैले केही बोल्न सकेन। पादरी भ्यालेन्टाइनलाई पनि यो कुरा मन परेन।एक दिन एक जोडी आयो र बिहे गर्ने इच्छा व्यक्त गर्यो । पादरी भ्यालेन्टाइनले उनीहरुलाई एउटा कोठामा चुपचाप बिहे गराइदिए ।
तर ती शासकले थाहा पाए र पादरी भ्यालेनटिनलाई जेलमा राखे । उनलाई मृत्युदण्ड दिइयो। पादरी भ्यालेन्टाइन जेलमा हुँदा सबैजना उनलाई भेट्न गुलाफको फूल र उपहार लिएर जान्थे । उनी सबैलाई बताउन चाहन्थे कि उनी सबै प्रेममा विश्वास गर्छन् ।
तर जुन दिन उनलाई मृत्युदण्ड दिइएको थियो, त्यो दिन इस्वी संवत् २६९ फेब्रुअरी १४ थियो । मर्नु अघि पादरी भ्यालेन्टाइनले प्रियजनहरुको नाममा एक पत्र लेखे । “भ्यालेन्टाइन प्रेम गर्ने र प्रेमलाई जीवित राख्न बिन्ती गर्नेहरूका लागि खुसीसाथ बलिदान भएको छ ।”
त्यसैले त्यो दिनदेखि आजसम्म १४ फेब्रुअरीलाई भ्यालेन्टाइनको सम्झनामा भ्यालेन्टाइन डेको नामले मनाइन्छ । भ्यालेन्टाइन डे जसरी अनौठो पर्व हो, त्यसैगरी यसलाई अनौठो तरिकाले मनाइन्छ । एजेन्सीको सहयोगमा
प्रकाशित मिति: २ फाल्गुन २०८०, बुधबार
